Het antieke Tyndaris was één van de laatste Griekse kolonies op Sicilië, gesticht in 396 voor Christus door de Syracusanen, die een westelijk bolwerk tegen Carthago nodig hadden na de verwoesting van Himera. Vanaf de 3de eeuw v.Chr. bleef de stad een trouwe bondgenoot van Rome, en in de keizertijd werd dit de Colonia Augusta Tyndaritanorum maar toen kreeg ze te kampen met een aantal natuurrampen, aardbevingen en grondverschuivingen, waardoor zij verviel en uiteindelijk in de 9de eeuw door de Arabieren geheel werd verwoest.

Een bezoek aan de opgravingen hier is zeer aan te bevelen!

De stad heeft een klassiek stratenplan, dat bestaat uit twee rechte, evenwijdige straten (decumani) die door dwarsstraten (cardines) loodrecht worden doorsneden. Van de Hellenistische-Romeinse periode dateren ruïnen van een stadsdeel, “Isolata IV” genaamd, met resten van Romeinse woningen, winkels (tabernae) en thermen. De mooiste constructie is ongetwijfeld het Grieks-Romeinse theater, samen met een monumentaal poortgebouw dat toegang gaf tot de agora en als vergaderzaal dienst deed zijn er nog grote delen van de oude stadsmuren.

In het archeologisch museum zijn Griekse beelden en vazen, een kop van keizer Augustus (hij stierf iets meer dan 2000 jaar geleden), prehistorische vondsten en een model van het toneel van het Griekse theater te zien.

Indrukwekkend is het fantastische uitzicht op de Eolische eilanden en het strand met de zogenaamde “droge zee”. Hier ligt de Laguna di Oliveri, de plek die werd geroemd door dichter en Nobelprijswinnaar in 1959 Salvatore Quasimodo, één van de vele noemenswaardige naoorlogse Siciliaanse schrijver.

In deze prachtige omgeving, op de kaap van Tindari, staat de nieuwe bedevaartskerk van de Zwarte Madonna, die in 1957 gebouwd werd. In de vroeg-christelijke wereld werden vele religieuze kunstwerken uit het Oosten naar het Westen gebracht, ten tijde van de Byzantijnse beeldenstorm in de 8ste eeuw. Het was op deze manier dat het Zwarte Byzantijns beeld van Maria en kind de kust van Sicilië bereikt had en hier werd bewaard, oorspronkelijk in de oudere kerk, die zich nog vandaag de dag binnen in het huidige heiligdom bevindt.
Sindsdien heeft ze talloze pelgrims en bezoekers aangetrokken die haar eren en dit vooral op 8 september met een pelgrimstocht.